تلاشهای مؤثر یک بزرگ محلی برای حفاظت از اطفال در برابر پولیو
تخار، افغانستان (۲۲ عقرب ۱۴۰۳) – در دل خزانِ تخار، برگهای زرد و نارنجی چون فرشی بر زمین پهن شدهاند و خنکای نسیم، یادآور روزهای قدیم است. در کوچههای سنگفرششده تالقان، مردی مسن و باوقار با گامهای آرام پیش میرود. حاجی کمال، با ریش سفید و لنگی فولادی بر سر، همچون نمادی از اصالت و پایداری ظاهر میشود. لباس محلیاش با واسکت سیاه و قدیفه سرمهای او را چون تصویر گرمی در میان پاییز سرد تخار جلوه میدهد؛ انگار خودِ خزان در قامت این مرد قد علم کرده است.
حاجی کمال، ۷۰ ساله و یکی از بزرگان مورد احترام تخار، با نواسهها و فرزندانش در این شهر زندگی میکند.
او چهار فرزند و سه نواسه دارد که با عشق و علاقه از آنها مراقبت میکند. اما امسال خزان برای او معنای جدیدی دارد؛ معنای شجاعت، همبستگی و قدمهای محکم برای مبارزه با یک مرض که میتواند اطفال را از نعمت حرکت و نشاط محروم کند.
این پاییز، حاجی کمال نه فقط یک پدر و پدربزرگ بلکه یک حامی و راهبر برای واکسیناسیون فلج اطفال است.
انگیزهای از دل خانواده
حاجی کمال، با نگاهی عمیق از خانه بیرون میآید و به سوی محل تجمع واکسیناتورها راهی میشود.
او در مسیرش از خاطرهای دردناک یاد میکند: سال گذشته نوهاش به مرض شدیدی دچار شد و داکتران به او گفتند که اگر واکسین نمیبود، شرایطش به مراتب بدتر میشد.
این لحظه بیدارباشی برای حاجی کمال بود، جرقهای برای اینکه با تمام وجود در مسیر واکسیناسیون گام بردارد.
از آن زمان تا به امروز، حاجی کمال دو سال است که در کنار تیمهای واکسیناسیون کار میکند و به خانوادهها اهمیت واکسیناسیون را یادآوری میکند.
این پاییز، حاجی کمال نه فقط یک پدر و پدربزرگ بلکه یک حامی و راهبر برای واکسیناسیون فلج اطفال است. © افغانستان عاری از پولیو/۱۴۰۳/ رقیبه حمیدی
پیام از قلب یک بزرگ محلی
او که به عنوان یکی از بزرگان محلی احترام خاصی میان مردم دارد، بعد از هر نماز جمعه در مسجد با مردم صحبت میکند. او از روزهای سختی که خودش در طفولیت از امراض مختلف رنج برده بود، حکایت میکند. در آن زمان واکسیناسیونی در کار نبود و ترس از دست دادن اطفال بر دل همه خانوادهها سایه افکنده بود.
او میگوید: “وقتی کوچک بودم، به مرض شدیدی مبتلا شدم و همه میترسیدند که زنده نمانم. آن روزها خبری از واکسیناسیون نبود. همین خاطره همیشه به من یادآوری میکند که چقدر سلامتی اطفال مهم است.”
این صحبتها به دل مردم مینشیند؛ چرا که از زبان مردی است که نه فقط به عنوان پدر بلکه به عنوان بزرگِ محله، حرفهایش برای همه اهمیت دارد.
تا کنون، حاجی کمال بیش از ۲۰ خانواده را متقاعد کرده تا فرزندانشان را واکسین کنند.
حامیان جدید در کنار بزرگان
لینا همدرد، دختر جوان و پرانگیزهای است که نزدیک به یک سال است در کمپاین واکسیناسیون پولیو فعالیت میکند. او که با حاجی کمال در این راه همراه شده، از تجربیاتش میگوید: “کار ما آسان نیست. بعضی وقتها خانوادهها دودل هستند؛ اما وقتی میبینند بزرگان قومی هم ما را همراهی میکنند، اعتمادشان جلب میشود.”
لینا اضافه میکند: “از وقتی حاجی کمال به تیم ما پیوسته است، تغییرات زیادی در دیدگاه مردم به وجود آمده است. دیگر کسی نمیتواند تردیدهای گذشته را به میان بیاورد؛ چرا که وقتی حاجی کمال خودش برای حمایت از واکسیناسیون به میدان آمده، دیگر خانوادهها با اطمینان بیشتری فرزندانشان را واکسین میکنند.”
تا کنون، حاجی کمال بیش از ۲۰ خانواده را متقاعد کرده تا فرزندانشان را واکسین کنند. © افغانستان عاری از پولیو/۱۴۰۳/ رقیبه حمیدی
همراهی مردم با بزرگان
یکی از مادران محلی، شریفه، درباره تجربه خود از واکسیناسیون صحبت میکند. او میگوید: “اولش نگران بودم، اما وقتی حاجی کمال گفت که این کار برای سلامتی فرزندانم ضروری است، خیالم راحت شد.”
شریفه با آرامش بیشتری فرزندانش را واکسین میکند و تأثیرات مثبت این اقدام را در اطفالش میبیند.
او همچنین به نقش بزرگان محلی در تغییر نگرش مردم اشاره میکند و میگوید: “ما به حرف بزرگانمان احترام میگذاریم و وقتی ایشان توصیه میکنند که فرزندانمان را واکسین کنیم، به توصیههایشان عمل میکنیم.”
پیامی از امید و همبستگی
حاجی کمال در هر قدمی که برای واکسیناسیون برمیدارد، پیام سادهای دارد: “به خاطر آینده فرزندانمان، نگذارید هیچ طفلی بدون واکسیناسیون بماند. واکسیناسیون قدمی است که از آسیبهای بزرگ جلوگیری میکند و اگر ما امروز این فرصت را داریم، چرا برای سلامتی نسل بعد تلاش نکنیم؟”
این پیام ساده اما قوی، نه تنها دل مردم تخار بلکه دل هر مادری که برای سلامتی فرزندش نگران است را به حرکت در میآورد.
حضور حاجی کمال و افرادی چون او، به واکسیناتورها و جامعه انگیزهای دوباره میبخشد تا از پای ننشینند و در کنار یکدیگر، برای آیندهای بدون مریضی و ناتوانی مبارزه کنند.
در سایه خزان تخار، قدمهای حاجی کمال و همراهانش به سوی خانهها، پیامآور بهاری دیگر برای اطفال و خانوادههای این منطقه است؛ بهاری که با امنیت و سلامتی فرزندان این خاک رقم میخورد.
رقیبه حمیدی، افغانستان عاری از پولیو