عبدالله؛ پیشگام مبارزه برای سلامتی اطفال در ارغنداب
کندهار، افغانستان (۱۷ عقرب ۱۴۰۳) – در دامنه باغ‌های سبز کندهار، ارغنداب نمادی از زیبایی طبیعت و مهربانی مردم است. در این منطقه زیبا، جوانی به نام عبدالله هر صبح با طلوع آفتاب با این امید از خانه بیرون می‌شود که واکسین را به اطفال برساند و آنان را از خطر مرض پولیو مصئون سازد.
عبدالله به عنوان یک رضاکار در کمپاین‌های واکسین پولیو زندگی خود را وقف این خدمت کرده است.
عبدالله ۳۵ ساله است و در همین منطقه زاده شده و بزرگ شده است. او می‌گوید: «عشق به خاک و مردمم مرا تشویق می‌کند که هر صبح با انرژی تازه کارم را آغاز کنم.»
او در طفولیت تأثیرات پولیو را با چشمان خود دیده است. عبدالله از طفلی به نام جلال که در قریه‌اش زندگی می‌کرد و به دلیل مرض پولیو فلج شده بود، یاد می‌کند.
او می‌گوید: «جلال نه تنها خودش با محدودیت‌های جسمی روبه‌رو بود، بلکه معلولیت او برای خانواده‌اش نیز مشکلات دائمی ایجاد کرده بود.»
به گفته عبدالله، این تجربه او را تحت تأثیر قرار داد: «با خودم عهد کردم که وقتی بزرگ شدم، برای سلامتی اطفال کار کنم.»
تلاش‌های عبدالله
عبدالله از پنج سال گذشته به عنوان یک رضاکار در کمپاین‌های واکسین پولیو فعالیت می‌کند. برای او این کار تنها یک وظیفه نیست، بلکه یک مسئولیت اجتماعی است.
او می‌گوید: «هر طفلی که واکسین می‌کنم، احساس می‌کنم که گویی فرزند خودم را از این مرض نجات داده‌ام.»
عبدالله به خاطره‌ای اشاره می‌کند که همیشه در ذهنش باقی مانده است: «روزی در مقابل مسجد قریه، پیرمردی را دیدم که نواسه‌اش را در آغوش گرفته بود. سایه ترس و نگرانی بر چهره‌اش نمایان بود و در مورد واکسین تردید داشت. با اطمینان کامل، خطرات مرض پولیو و فواید واکسین را برایش توضیح دادم. سرانجام او قانع شد و نواسه‌اش را واکسین کرد.»
عبدالله می‌گوید که یادآوری چنین لحظاتی به او انگیزه می‌دهد تا به این کار مهم ادامه دهد، زیرا می‌داند که هر طفلی که واکسین می‌شود، یک گام به سوی آینده‌ای روشن و مصئون است.
عبدالله از پنج سال گذشته به عنوان یک رضاکار در کمپاین‌های واکسین پولیو فعالیت می‌کند. برای او این کار تنها یک وظیفه نیست، بلکه یک مسئولیت اجتماعی است. © افغانستان عاری از پولیو/ ۱۴۰۳/ سعید زابلی
حمایت جامعه
عبدالله در این راه تنها نیست، بلکه مردم منطقه نیز نه تنها از تلاش‌های او قدردانی می‌کنند، بلکه دیگران را نیز تشویق می‌کنند تا برای حفاظت از اطفال خود در برابر پولیو با رضاکاران همکاری کنند.
یکی از باشندگان ارغنداب، گل احمد، می‌گوید: «عبدالله برای آینده بهتر اطفال ما تلاش می‌کند. وظیفه همه ما است که از او حمایت کنیم و سلامتی اطفال خود را جدی بگیریم.»
میرجان، یکی دیگر از باشندگان منطقه، می‌گوید: «عبدالله نمونه واقعی خدمت است. من از همه خانواده‌ها می‌خواهم که با چنین رضاکارانی همکاری کنند و اطفال خود را از پولیو مصئون نگه دارند.»
یک آرزوی بزرگ
عبدالله که سلامتی اطفال کشور محور زندگی او است، همیشه می‌گوید: «آرزوی من این است که جامعه ما دیگر قربانی فلج اطفال نشود. می‌خواهم تلاش‌های کوچک من سبب تغییرات بزرگ شود.»
با تلاش‌های عبدالله و هزاران رضاکاران دیگر، اطفال در سراسر کشور از مرض پولیو مصئون می‌شوند؛ لازم است مردم از این تلاش‌ها حمایت و همکاری کنند تا افغانستان از شر ویروس پولیو در امان بماند.
سعید زابلی، افغانستان عاری از پولیو
