تلاش یک واکسیناتور برای محافظت اطفال در برابر پولیو
کابل، افغانستان (۲۷ قوس ۱۴۰۳) – هر صبح در یکی از قریهای دورافتاده ولسوالی چهارآسیاب کابل، یک صحنه تکرار میشود. جوانی به نام عبدالرحیم بدون توجه به هوای سرد و دیگر مشکلات، بکس واکسین را بر شانهاش میاندازد و به سمت محل تطبیق واکسین پولیو در قریهاش راهی میشود.
هدف او تنها یکی است: حفاظت اطفال در برابر مرض فلجکننده پولیو.
عبدالرحیم که از هشت سال گذشته بهعنوان واکسیناتور در کمپاینهای واکسین پولیو فعالیت میکند، همراه با همکارانش بیش از پنج هزار طفل را واکسین کرده است.
او در مورد کارش میگوید: «خوشحالم که به نتیجه تلاشهای مداوم من و همکارانم، اطفال ولسوالی چهارآسیاب از مرض پولیو در امان ماندهاند. سلامتی آنها و خوشحالی خانوادههایشان برای من یک دستاورد بزرگ است.»
اما به گفته او، این کار آسان نیست. او و همکارانش در جریان وظیفه با چالشهای مختلفی روبهرو شدهاند، ولی انگیزه و روحیهشان را از دست ندادهاند.
عبدالرحیم میگوید: «برخی خانوادهها تحت تأثیر باورهای نادرست و اطلاعات غلط قرار گرفتهاند و به واکسین پولیو نظر خوبی ندارند. به همین دلیل، بارها با ما برخورد نادرست کردهاند. اما ما همه اینها را با حوصلهمندی تحمل میکنیم، چون هدف ما بسیار پاک است و آن سلامتی اطفال و محافظت آنها در برابر مرض پولیو است.»
عبدالرحیم که از هشت سال گذشته بهعنوان واکسیناتور در کمپاینهای واکسین پولیو فعالیت میکند، همراه با همکارانش بیش از پنج هزار طفل را واکسین کرده است. © افغانستان عاری از پولیو /۱۴۰۳/ هوسی احمدزی
او میافزاید که تلاش کرده است به چنین خانوادهها خطرات مرض پولیو و اهمیت واکسین را توضیح دهد و ذهنیت آنها را از دیدگاه منفی به دیدگاه مثبت تغییر دهد.
عبدالرحیم علاوه بر سختیها، لحظات شادیآور نیز داشته است که آنها را بهعنوان خاطرات فراموشنشدنی یاد میکند.
او یک واقعه را چنین بیان میکند: «یک روز برای واکسین کردن اطفال به یک قریهای دورافتاده رفتم. در مسیر، دو طفل – خواهر و برادر – به طرفم آمدند. آنها با محبت بسیار صدایم کردند: “کاکا! برای ما واکسین بده.” من هم با عشق فراوان آنها را واکسین کردم. آن لحظه برای من بسیار شادیآور بود.»
او خاطره دیگری را نیز با خوشحالی به یاد میآورد: «یک بار در یک قریه مردم برای حمایت از کمپاین واکسین پولیو و واکسیناتورها گردهم آمده بودند. از میان آنها یک پیرمرد سالخورده برای قدردانی از ما گفت: “واکسیناتورها برای سلامتی اطفال ما مانند فرشتگان رحمت هستند.” این سخنان او برای ما جبران تمام مشکلات بود.»
عبدالرحیم میگوید باوجود مشکلات، با عزم استوار به وظیفهاش ادامه میدهد به امید اینکه روزی افغانستان از مرض پولیو رهایی یابد و دیگر هیچ طفلی به این مرض فلجکننده مبتلا نشود.
او برای تحقق این آرزو از والدین میخواهد که واکسین را بهعنوان یک نیاز اساسی برای سلامتی و آینده سالم اطفالشان بپذیرند؛ زیرا مرض پولیو درمان ندارد و تنها از طریق واکسین قابل جلوگیری است.
عبدالرحیم فقط یک واکسیناتور نیست، بلکه او یک شخصیت الهامبخش برای جامعه است که با تلاشها و تعهدش نشان داده است سلامتی اطفال کشور برای او اهمیت خاصی دارد.
هوسی احمدزی، افغانستان عاری از پولیو