زندگی دشوار تهذیب الله و عواقب ناگوار عدم تطبیق واکسین
پکتیکا، افغانستان (۱۷ میزان ۱۴۰۳) – در یک صنف درسی در یکی از مکاتب مرکز ولایت پکتیکا، دانش آموزان با دقت به درس معلم خود گوش میدهند؛ اما در میان این دانش آموزان، یک دانش آموز خاموش نشسته است و به آرامی صفحات کتابش را ورق میزند.
این پسر ۱۶ ساله تهذیبالله نام دارد که در اصل از قریه غیبیخیل ولسوالی یحییخیل ولایت پکتیکا است و حالا در مرکز این ولایت، در شهر شرنه زندگی میکند.
او که برادر بزرگتر چهار خواهر خود است، در سن سهماهگی به مرض پولیو مبتلا شده و از همین رو، هر دو پایش ضعیف شده است و اکنون به کمک دیگران نیاز دارد.
تهذیبالله که بکس مکتبش در پهلویش گذاشته است، گفت: «خانوادهام در زمان طفولیت به من توجه نکردند و اهمیت واکسین ضد پولیو را نادیده گرفتند، به همین دلیل امروز من معلول هستم و زندگیام با مشکلات همراه است.»
او که در صنف دوم مکتب درس میخواند، میگوید: «خوشحالم که با وجود معلولیت، عزم قوی دارم تا درس بخوانم و در آینده داکتر شوم.»
او گفت: «هر صبح بعد از نوشیدن چای، پدرم دستم را میگیرد و مرا تا مکتب میرساند و بعد از رخصتی، مرا دوباره تا خانه میرساند. خانوادهام برای آینده روشن من بسیار تلاش میکنند.»
تهذیب الله که در صنف دوم مکتب درس میخواند، میگوید: «خوشحالم که با وجود معلولیت، عزم قوی دارم تا درس بخوانم و در آینده داکتر شوم.» © افغانستان عاری از پولیو/ ۱۴۰۳/ رحمت الله مرجانخېل
او که مرض پولیو زندگیاش را تحت تأثیر قرار داده است، میخواهد داستان خود را به گوش همه خانوادهها برساند.
او که در چهرهاش اندوه عمیقی نمایان بود، گفت: «پولیو یا فلج یک مرض بسیار خطرناک است که نه تنها جسم انسان را معلول میکند، بلکه آرزوهای او را نیز از بین میبرد. من از مردم میخواهم که به اطفالشان واکسین پولیو تطبیق کنند تا مانند من معلول نشوند.»
پدرکلان تهذیبالله، حاجی عبدالحکیم آخندزاده میگوید: «شانزده سال است که نواسهام به دلیل معلولیت ناشی از مرض پولیو زندگی سختی را میگذراند و ما همه از این موضوع رنج میبریم.»
او افزود: «متأسفانه، ما در منطقهای زندگی میکردیم که بسیاری از مردم به واکسین پولیو توجه نمیکردند و به همین دلیل ما هم در آن زمان به اطفال خود واکسین ندادیم.»
وی با تأسف گفت که اگر آن زمان میدانستم که پیشگیری از این مرض فقط با دو قطره واکسین پولیو ممکن است، هرگز این اشتباه بزرگ را مرتکب نمیشدم.
او از تمام مردم میخواهد که ارزش واکسین را درک کنند و اطفالشان را بهطور منظم واکسین کنند تا به مرض پولیو مبتلا نشوند.
پدرکلان تهذیبالله، حاجی عبدالحکیم آخندزاده با تاسف میگوید، اگر آن زمان میدانستم که پیشگیری از این مرض فقط با دو قطره واکسین پولیو ممکن است، هرگز این اشتباه بزرگ را مرتکب نمیشدم. © افغانستان عاری از پولیو/ ۱۴۰۳/ رحمت الله مرجانخېل
مدیر مکتب تهذیبالله، عبدالحکیم، میگوید: «تهذیبالله یک دانش آموز بسیار باهوش است. او در درسهایش تلاش میکند. ما نیز او را تشویق میکنیم و همیشه به او میگوییم که هر انسانی که انگیزه داشته باشد و اهداف زندگیاش را تعیین کند، به آن اهداف خواهد رسید.»
او با در نظر گرفتن وضعیت تهذیبالله، پیامی به خانوادهها دارد و میگوید: «من از خانوادهها میخواهم که در مورد آینده اطفالشان بهطور جدی فکر کنند. واکسین پولیو برای زندگی اطفال بسیار مهم است و در این مورد نباید غفلت کنیم. باید در هر کمپاین اطفال خود را واکسین کنیم. اگر طفلی واکسین نشده باشد، باید او را به نزدیکترین مرکز صحی ببریم و در آنجا واکسین کنیم.»
داستان تهذیبالله به ما یادآوری میکند که واکسین پولیو چقدر مؤثر و ضروری است. غفلت در این زمینه نه تنها به وضعیت جسمی یک طفل آسیب میزند، بلکه میتواند مسیر تمام زندگی او را تغییر دهد. این مسئولیت مشترک خانوادهها، جامعه و مسئولان صحی است که اطفال را از این مرض نجات دهند تا آنان بتوانند آیندهای روشن و راحت داشته باشند.
رحمت الله مرجانخیل، افغانستان عاری از پولیو