محمد داود و تراژدی معلولیت ناشی از مرض پولیو
هلمند، افغانستان (۲۴ میزان ۱۴۰۳) – محمد داود ۳۳ ساله باشنده لشکرگاه هلمند، جوان ۳۳ ساله است که هر روز بهای سنگینی بی‌توجهی سال‌های گذشته خانواده‌اش را می‌پردازد و رنج معلولیتی را تحمل می‌کند که به دلیل مرض پولیو به او تحمیل شده است.
او پنج ساله بود که به دلیل عدم واکسیناسیون به مرض پولیو مبتلا شد و این مرض برای همیشه قدرت حرکت را از پاهایش گرفت.
او که با کمک ویلچر حرکت می‌کند، با چهره‌ای که نشانه عمیق‌ترین اندوه‌ها را به همراه دارد، می‌گوید: «اگر خانواده‌ام در طفلی به من واکسین پولیو داده بودند، من به این مرض نفرین‌شده مبتلا نمی‌شدم و پاهایم سالم می‌بود.»
او می‌افزاید که زندگی با معلولیت چنان دشوار است که واژه‌ها قادر به توصیف آن نیستند، اما راهی جز تحمل و صبر ندارد.
محمد داود می‌گوید: «در واقع، من هر روز هزینه بی‌توجهی خانواده‌ام را می‌پردازم. آن‌ها در طفلی من را واکسین نکردند و به همین دلیل به پولیو مبتلا شدم. از آن روزی که پاهایم از حرکت بازماند، همه امیدهایم در زندگی نیز از بین رفتند.»
معلولیت، محمد داود را از تحصیل نیز محروم کرده و سرنوشت او را در تاریکی فرو برده است.
او می‌افزاید: «خانواده‌ام بی‌بضاعت و ناتوان بود. کسی نبود که بتواند هر روز من را به مکتب برساند، به همین دلیل از آموزش نیز محروم شدم.»
محمد داود پنج ساله بود که به دلیل عدم واکسیناسیون به مرض پولیو مبتلا شد و این مرض برای همیشه قدرت حرکت را از پاهایش گرفت © افغانستان عاری از پولیو/ ۱۴۰۳/ سعید زابلی
محمد داود متأهل و پدر سه فرزند است، اما با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند. او به دلیل معلولیت قادر به کار کردن نیست و مخارج خانواده‌اش را از طریق کمک‌های دیگران تأمین می‌کند.
او که به شدت نگران تحصیل و تربیت فرزندانش است، می‌گوید: «گاهی بزرگان قریه و بنیادهای خیریه به من کمک می‌کنند، اما این کمک‌ها کافی نیست. من خیلی نگران آینده فرزندانم هستم. دولت و سازمان‌های امدادرسان باید از افراد معلول حمایت کنند و زمینه تحصیل را برای فرزندان‌شان فراهم سازند.»
محمد داود با توجه به وضعیت خود، پیامی برای جامعه، به ویژه والدین، دارد و می‌گوید: «من به دلیل بی‌توجهی پدر و مادرم ناچارم هر روز دردها و رنج‌های زندگی را تحمل کنم. من هزینه عدم واکسیناسیون در برابر پولیو را با جسمم پرداخته‌ام. به همه والدین می‌گویم که به آینده فرزندان‌شان فکر کنند. آن‌ها را در برابر تمام مرض‌های دوران طفلی، به ویژه پولیو، واکسین کنید تا مانند من دچار چنین سرنوشتی نشوند.»
او در ادامه تأکید می‌کند که اگر والدین فرزندان‌شان را از واکسین محروم کنند، با عواقب ناگواری روبرو خواهند شد. مرض پولیو نه تنها زندگی طفل را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه آینده کل خانواده و جامعه را نیز به خطر می‌اندازد.
او بر این نکته تأکید دارد که پدران و مادران باید قدم‌های مسئولانه بردارند و آینده‌ای امن و مطمئن برای فرزندان‌شان تضمین کنند.
عبدالرزاق، برادر محمد داود، می‌گوید که وضعیت برادرش تمام خانواده را آزار می‌دهد، اما جز همدردی نمی‌توانند کمک دیگری به او کنند.
او می‌گوید: «برادرم از ۲۸ سال پیش تاکنون با سختی‌های زیادی مواجه بوده است. کاش در طفلی واکسین می‌شد و به این مرض نفرین‌شده مبتلا نمی‌شد.»
او نیز از والدین می‌خواهد که فرزندان‌شان را واکسین کنند و آن‌ها را از مرض پولیو در امان نگه دارند. «اجازه ندهید که اطفال‌تان هزینه بی‌توجهی و غفلت شما را بپردازند.»
سعید زابلی، افغانستان عاری از پولیو
