قربانی پولیو؛ مبارز خط مقدم در مقابل پولیو

مرضیه فروتن

هرات، افغانستان (۲۶ حوت ۱۴۰۲) – عبدالرحمن سیفی در یک دست خود عصا و در دست دیگر خود بکس واکسین را گرفته و خانه به خانه می رود تا کودکان زیر پنج سال را واکسین کند.

این مرد ۴۵ ساله در یک منطقه عقب مانده، در غرب شهر هرات واکسیناتور است که یک پای او در طفولیت به علت مبتلا شدن به پولیو فلج شده و از هنگامی که راه رفتن بلد شده است، با کمک عصا راه می رود.

او می گوید، درد و رنج این مرض ناگوار او را مجبور کرد که در خط مقدم مبارزه با فلج اطفال قرار گیرد تا اطفال دیگر مانند او به این بیماری خطرناک مبتلا نشوند.

به ګفته وی، پانزده سال می شود که واکسیناتور است و در هر کمپاین، خانه به خانه می رود و کودکان را واکسین می کند.

او افزود: «بزرگ ترین انگیزه من از اینکه در برنامه محو پولیو منحیث واکسیناتور کار میکنم این است که خودم از این مرض مهلک رنج می برم و دوست دارم که اطفال نازنین به این مرض دچار نشود و با پاهای سالم راه بروند و بازی کنند.»

 

عبدالرحمن سیفی در یک دست خود عصا و در دست دیگر خود بکس واکسین را گرفته و خانه به خانه می رود تا کودکان زیر پنج سال را واکسین کند ©  افغانستان عاری از پولیو/ ۱۴۰۲/ مرضیه فروتن

 

او به هر خانه که می رود، خود را مثال می دهد که قربانی ویروس پولیو شده و خانواده ها را تشویق می کند که برای نجات کودکان شان، آنان را باید واکسین کنند.

حضور عبدالرحمن به عنوان واکسیناتور و تلاش وی برای قناعت دادن خانواده ها برای واکسین کردن کودکان شان، باعث شده است که همه خانواده ها در ساحه تحت فعالیت او، همه کودکان زیر پنج سال شان را واکسین کنند.

محمد اقبال ۳۸ ساله یک تن از باشندگان محل که پدر سه کودک است گفت، هر باری که عبدالرحمن را می بیند، در زمینه واکسین کردن کودکان اش بیشتر تشویق می شود.

او افزود: «این واکسیناتور که خودش معلول است، برای نجات کودکان ما بسیار تلاش می کند، ویروس پولیو چنین شخصیت را معلول ساخته و هر طور که شده باید این ویروس را از بین ببریم.»

 

عبدالرحمن سیفی در حومه غربی شهر هرات به یک طفل واکسین فلج اطفال می دهد ©  افغانستان عاری از پولیو/ ۱۴۰۲/ مرضیه فروتن

 

وی اضافه کرد، خواست من از خانواده ها این است که عبدالرحمان را ببیند و اجازه ندهند که کودکان شان مانند او معلول بزرگ شود، همه باید دست به دست هم بدهیم و مرض پولیو را از افغانستان محو کنیم.

محمد اقبال گفت، قبلا در باره فواید واکسین پولیو معلومات نداشت و کودکان اش را به طور منظم واکسین نمی کرد اما آگاهی دهی از سوی عبدالرحمن سبب شده است که از مدتی به این سو، در هر کمپاین کودکان خودرا واکسین کند.

رامین ۲۷ ساله یک باشنده دیگر محل گفت، در محل ما اکثرا مردم اطراف و مهاجر هستند و در باره واکسین پولیو معلومات ندارند اما تلاش های عبدالرحمن سبب شده است که همه کودکان خود را واکسین کنند.

او افزود: «با اینکه معلول است و به مشکل راه می رود اما به کودکان ما زیاد رسیدگی می کند، او به کودکان بسیار محبت می ورزد و همه خانواده ها با شوق کودکان خودرا نزد وی می برند و واکسین می کنند.»

رامین گفت، همه خانواده ها در قبال کودکان شان مسوولیت دارند و باید در هر کمپاین آنان را واکسین کنند تا مانند عبدالرحمن معلول نشوند.

احمد وحید رحمانی مسوول برنامه ملی واکسیناسیون در حوزه غرب کشور گفت، تلاش دارد که برای معلولان ناشی از پولیو در کمپاین واکسین پولیو بیشتر نقش بدهد.

او افزود: «این افراد معلول در تشویق خانواده ها برای واکسین کردن کودکان شان و تطبیق صد در صدی کمپاین بسیار موثر هستند، حضور آنان در کمپاین یک پیام واضح برای خانواده ها دارد، که اگر کودکان خودرا واکسین نکنند، اینگونه معلول می شوند.»

وی اضافه کرد، انگیزه افراد مبتلا به پولیو برای واکسین کردن کودکان بسیار زیاد است، آنان درد و رنج پولیو را قلبا احساس می کنند و به همین خاطر اجازه نمی دهند که کودکان مانند آنان برای همیشه فلج شوند.

عبدالرحمن یک تن از هزاران مبتلا به ویروس پولیو در افغانستان است که حدود چهل سال گذشته فلج شده اند.

در حدود بیست سال گذشته با گسترش همکاری های بین المللی در زمینه مبارزه با ویروس پولیو، واقعات این ویروس در کشور سال به سال کاهش یافته است.

ثبت نشدن هیچ واقعه مثبت پولیو و نمونه های محیطی آن در جریان سه سال گذشته در حوزه غرب کشور، بخشی از این تلاش ها را نشان می دهد.