مبارزه‌ی بی‌وقفه یک جوان متعهد در برابر مرض فلج اطفال
لوگر، افغانستان (۶ حمل ۱۴۰۴) – زمانی که اولین پرتوهای آفتاب در کوه‌های ولسوالی محمد آغه ولایت لوگر پخش می‌شود، محمد بشیر حکیمی، یک جوان ۳۱ ساله، خود را برای شروع کار روزانه‌اش آماده می‌کند.
او از خانه‌اش خارج می‌شود و در حالی که صندوق واکسین پولیو را بر دوش خود حمل می‌کند، با قدم‌های سریع در کوچه‌های تنگ قریه حرکت می‌کند تا به موقع به محل تطبیق واکسین پولیو برسد.
وی که در چهره‌اش نشانه‌های عمیق مسئولیت و عزم دیده می‌شود، امروز نیز مانند همیشه به هدف نجات اطفال منطقه‌اش از مرض خطرناک پولیو متعهد است.
حکیمی از نُه سال پیش مبارزه با پولیو را در این ولسوالی آغاز کرده است. او ابتدا به عنوان واکسیناتور شروع به کار کرد و اکنون به عنوان هماهنگ‌کننده/کواردیناتور کمپاین واکسین پولیو در این ولسوالی فعالیت می‌کند.
وی می‌گوید: «طفولیت خود را همین‌جا سپری کرده‌ام، حالا که بزرگ شده‌ام و اطفال قریه خود را می‌بینم، احساس می‌کنم آینده آن‌ها در دستان من است. همین احساس است که هر روز صبح مرا از خواب بیدار می‌کند و با عزم جدید مرا به میدان کار می‌برد.»
او روی همین ارتباط عاطفی و تعهد عمیق خود، هزاران طفل را واکسین کرده و همچنان به این کار ارزشمند خود ادامه می‌دهد.
محمد بشیر حکیمی یک طفل را واکسین می‌کند © افغانستان عاری از پولیو / ۱۴۰۴
فلج اطفال: یک دشمن خاموش
فلج اطفال یک مرض ویروسی خطرناک است که در افغانستان هنوز به طور کامل ریشه‌کن نشده و هر ساله جان اطفال را تهدید می‌کند. این مرض باعث فلج دائمی می‌شود که نه تنها بدن اطفال را آسیب می‌زند، بلکه آرزوها و رویاهای آن‌ها را نیز از بین می‌برد.
در کشوری مانند افغانستان که زیرساخت‌های صحی ضعیف است، مبارزه با فلج اطفال ساده نیست.
اما حکیم و تیم او تلاش می‌کنند تا خطرات این مرض را برای مردم روشن کرده و واکسین فلج اطفال را به هر طفل برسانند.
محمد بشیر حکیمی قبل از آغاز کمپاین واکسیناسیون به همکاران خود آموزش می‌دهد © افغانستان عاری از پولیو / ۱۴۰۴
اعتماد و حمایت مردم
حکیم تنها نیست، پشت سر او حمایت کامل جامعه قرار دارد. بزرگان قریه، جوانان و حتی امام مسجد همه کنار او ایستاده‌اند.
او می‌گوید: «یک زمانی مردم در مورد واکسین شک داشتند. آن‌ها می‌گفتند که این واکسین ممکن است بچه‌های ما را مریض کند. اما ما با بزرگان قریه و علمای دین نشستیم و اهمیت واکسین را به آن‌ها نشان دادیم، و اکنون آن‌ها بزرگترین حامیان ما هستند. بزرگترین موفقیت من این است که اعتماد مردم را جلب کرده‌ایم.»
اکنون باشندگان ولسوالی محمد آغه از خطرات مرض فلج اطفال آگاه شده‌اند و به طور داوطلبانه اطفال خود را برای واکسین می‌آورند.
حجت‌الله احمدی، یکی از معلمان قریه که از تلاش‌های حکیم متاثر شده است، می‌گوید: «حکیم به ما نشان داد که جلوگیری از مرض فلج اطفال تنها وظیفه‌ی یک یا چند نفر نیست، بلکه مسئولیت همه‌ی جامعه است. اکنون من با او شانه به شانه کار می‌کنم چون نمی‌خواهم هیچ طفلی از درد فلج رنج ببرد.»
محمد بشیر حکیمی فعالیت یکی از اعضای تیم خود را نظارت می‌کند © افغانستان عاری از پولیو / ۱۴۰۴
داستانی از تجربه
حکیم در مورد یکی از تجربیات تلخ خود یادآوری می‌کند: «یک بار یک طفل پنج ساله را دیدم که به علت مرض پولیو فلج شده بود؛ طفلی که یک وقت به راحتی می‌دوید، حالا تا پایان عمر به کمک دیگران احتیاج شده است. درد و غم مادری که برای حال پسرش گریه می‌کرد، تاثیر عمیقی بر من گذاشت و این باعث شد تا با عزم بیشتری به کار خود ادامه دهم تا هیچ طفلی با چنین سرنوشتی روبه‌رو نشود.»
به گفته‌ی او، در حقیقت این صحنه انگیزه اصلی مبارزه‌اش شد.
تغییر در جامعه
نتیجه‌ی تلاش‌های بی‌وقفه حکیم و تیمش این است که در سه سال اخیر در ولسوالی محمد آغه موارد فلج اطفال به طور چشمگیری کاهش یافته است.
اگرچه زمانی مردم در مورد واکسین شک داشتند، اما اکنون آن‌ها از خطرات مرض فلج اطفال آگاه شده‌اند و هنگام تطبیق واکسین با داوطلبان همکاری کامل دارند.
محمد بشیر حکیمی فهرست نام اطفال را بررسی می‌کند © افغانستان عاری از پولیو / ۱۴۰۴
امیدها برای آینده
حکیم و تیمش همچنان به کار ارزشمند خود ادامه می‌دهند تا روزی افغانستان به طور کامل از فلج اطفال ریشه‌کن شود.
او می‌گوید: «این تنها مسئولیت من نیست، بلکه مسئولیت همه افغان‌ها است. باید با هم کار کنیم تا اطفال ما آینده‌ای سالم و خوشحال داشته باشند.»
داستان محمد بشیر حکیم به ما درس می‌دهد که تلاش‌های یک فرد می‌تواند تغییرات بزرگی ایجاد کند، اما برای رسیدن به هدف کامل، باید در مبارزه با این مرض خطرناک به طور جمعی همکاری کنیم.
بیایید به سلامتی اطفال خود توجه کنیم، اهمیت واکسین را به دیگران منتقل کنیم و در مبارزه علیه فلج اطفال سهم خود را ادا کنیم.
فقط با همکاری می‌توانیم اطفال خود را از این دشمن خاموش نجات دهیم.
