زندگی دردناک یک پدر معلول به سبب فلج اطفال

کندهار، افغانستان (۱۵ میزان ۱۴۰۳) – توریالی ۴۰ ساله که باشنده اصلی ولسوالی ژیری ولایت کندهار است، در حال حاضر چوکیدار یک ساختمان در شهر کندهار است.

او در دوران طفولیت به دلیل عدم واکسین ضد پولیو معلول گردیده است، اکنون با مشکلات های فزیکی و اجتماعی زیادی مواجه است.

توریالی می گوید که ۶ ساله بوده که به دلیل بی پروایی خانواده اش واکسین نگردیده و به مریضی پولیو مبتلا شده که به اثر آن دست و پای راستش فلج گردیده است.

وی که در چهره اش درد و نا امیدی از دور دیده می شد افزود: «خانواده ما معتقد بودند که واکسین به اطفال آسیب می رساند در حالی که واکسین می تواند از معلولیت دائمی انسان جلوگیری کند.»

به گفته وی در آن زمان جنگ و ناامنی در کشور وجود داشت، مردم به خدمات صحی دسترسی نداشتند، بنا براین به اهمیت واکسین خو اصلاً فکر نمی کردند.

نامبرده علاوه بر مریضی پولیو  که به سبب آن معلول گردیده است با مشکلات زیادی اقتصادی مواجه است و فرصت های مهم زندگی را از او گرفته است، اما اگر در طفولیت واکسین می گردید امروز امکان می رفت که به فرزندان خود زندگی بهتر را فراهم می ساخت.

 

توریالی ۴۰ ساله که پدر ۸ فرزند نیز می باشد در دوران طفولیت به دلیل عدم واکسین ضد پولیو معلول گردیده است، اکنون با مشکلات های فزیکی و اجتماعی زیادی مواجه است. ©افغانستان عاری از پولیو/۱۴۰۳/ سعید زابلی

 

وی همچنین از رفتار نادرست افراد جامعه شکایت می کند و می افزاید: «هیچ کس با من دست همکاری نداد، خانواده و دوستانم مرا در مشکلات تنها گذاشتند، اکنون با جان معلول کار می کنم تا فرزندان خود را نگهداری نمایم.»

توریالی که در حال حاضر به عنوان چوکیدار در یک بلند منزل در شهر کندهار کار می کند، می گوید که ماهانه شش هزار افغانی معاش دارد، اما این معاش نمی تواند نیاز خانواده اش را تامین کند، به همین دلیل زندگی وی با رنجها و چالش ها مواجه است.

نامبرده می‌گوید: «مبارزه زندگی من با معلولیت فقط جسمی نیست؛ بلکه فشار های روانی و اجتماعی نیز مرا درد می دهند، برخی مرا به نام ‹لنگ› صدا می کنند و این نوع برخورد مردم بیشتر مرا آزار می دهد و احساس تنهایی می کنم.»

وی که پدر هشت فرزند است به شدت نگران تحصیل و آیندۀ فرزندانش است می گوید: «فرزندانم به دلیل اینکه من مشکلات اقتصادی دارم بدون تحصیل می مانند، اگر معلول نمی بودم و مانند انسان های دیگر زندگی می داشتم من هم فرزندانم را به مکتب می فرستادم.»

او که از این وضعیت رنج میبرد می گوید: «امیدوارم یک ادارۀ خیریه در مورد تعلیم فرزندانم با من کمک کنند تا به تعلیم دسترسی پیدا کنند و آیندۀ شان بهتر و روشن گردد.»

توریالی که اکنون ارزش واکسین ضد فلج اطفال را درک کرده است در پیام خود به مردم می گوید که هیچ طفلی نباید از این واکسین محروم شود.

 

توریالی می گوید که ۶ ساله بوده که به دلیل بی پروایی خانواده اش واکسین نگردیده و به مریضی پولیو مبتلا شده که به اثر آن دست و پای راستش فلج شده گردیده است © افغانستان عاری از پولیو/۱۴۰۳/ سعید زابلی

 

وی می گوید: «زندگی من الگوی خوبی برای مردم است، اگر می خواهند آیندۀ فرزندان خود را از چنین مشکلاتی حفظ کنند، باید بدون تأخیر واکسین فلج را به آنها تطبیق کنند.»

عبدالرزاق یکی از دوستان توریالی می گوید که مردم قبلاً در مورد مریضی فلج معلومات کامل نداشتند و آگاهی عامه کم بود و از سوی دیگر مردم به اساس نا امنی از منطقه خود به مناطق دیگر کوچ می کردند.

او می افزاید، اینها دلایلی بود که خانواده توریالی نتوانستند او را در طفولیت واکسین کنند، در نتیجه او به مرض پولیو مبتلا شد و او را برای همیش نیازمند کمک دیگران ساخت.

نامبرده گفت توریالی اکنون با مشکلات زیادی مواجه است، اگر به مریضی فلج مبتلا نمی گردید و معلول نمی شد، اکنون مانند سایر مردم زندگی عادی می داشت.

وی می افزاید: «واکسین ضد فلج بسیار مهم است، پدر و مادر هیچ کس نسبت به آن بی توجهی نکنند، در غیر این صورت فرزندانشان به این مرض خطرناک مبتلا می شوند و برای همیش نیازمند دیگران خواهند شدند.»

این زندگی نیازمند توریالی تصویر روشنی از واقعیت های است که غفلت خانواده، بی تفاوتی جامعه و معلولیت ناشی از مرض پولیو باعث این شد که وی را با بسیاری مشکلات ها مواجه رو به رو کرد.

برای اینکه نسل جدید از این نوع رنج ها در امان بمانند لازم است که اهمیت آگاهی واکسین پولیو بیشتر  گردد و همچنان با آن تعداد افراد جامعه که قربانی پولیو گردیده اند کمک و همکاری صورت گیرد تا به پای خود ایستاد شوند و زندگی فرزندان شان تضمین گردد.

 

سعید زابلی، افغانستان عاری از پولیو