واکسین، امید به آینده: چگونه فرشته و همکارانش اطفال فراه را از فلج نجات میدهند
فراه، افغانستان (۱۴ عقرب ۱۴۰۳) – در گرمای شدید شهر فراه، در مرکز صحی ناحیه دوم، صدای گریهی اطفال و صحبتهای دلجویانه واکسیناتوران فضای مرکز را پر کرده است.
اینجا، جایی که هر روز تعداد زیادی طفل برای دریافت واکسین به آغوش پدر و مادرهایشان میآیند، فرشته عمری، دختری ۱۸ ساله، در کنار دیگر واکسیناتوران، با صبوری و مهربانی از آنها استقبال میکند. فرشته که از صنف دوازدهم فارغ شده، به مدت یکونیم سال است که با انگیزهای وصفناپذیر به عنوان واکسیناتور کار میکند. در چشمانش برق امید به آیندهای عاری از پولیو دیده میشود؛ آیندهای که او تلاش میکند با هر قطره واکسین به واقعیت نزدیکتر کند.
هر روز، فرشته و همکارش میان ۱۰۰ تا ۱۵۰ طفل زیر پنج سال را در برابر ویروس کشنده پولیو واکسین میکنند.
اطفال از گوشهوکنار فراه و حتی ولسوالیهای اطراف به این مرکز آورده میشوند. این اطفال نه تنها با ویروسی خطرناک و بیرحم روبرو هستند، بلکه آیندهای مبهم در انتظارشان است.
فرشته با لبخندی گرم از یکی از مادران که فرزند کوچکش را در آغوش گرفته استقبال میکند و به او اطمینان میدهد که واکسین پولیو برای نجات فرزندش از این ویروس حیاتی است.
فرشته که از نقش و اهمیت شغل خود آگاه است، میگوید: «هر طفل برای من مثل فرزند خودم است، نمیخواهم هیچ طفلی در منطقهام از واکسین محروم بماند و از این مرض خطرناک آسیب ببیند؛ اینجا، هر روز مثل نبردی برای نجات اطفال است.»
او با دلیری به این نبرد ادامه میدهد، مخصوصاً حالا که خبر افزایش واقعات مثبت پولیو در ولایات همجوار فراه مثل کندهار و هلمند به گوش میرسد.
اینجا، جایی که هر روز تعداد زیادی طفل برای دریافت واکسین به آغوش پدر و مادرهایشان میآیند، فرشته عمری، دختری ۱۸ ساله، در کنار دیگر واکسیناتوران، با صبوری و مهربانی از آنها استقبال میکند. © افغانستان عازی از پولیو/۱۴۰۳/ مرضیه فروتن
فرشته با نگرانی میگوید: «این وضعیت واقعاً نگرانکننده است، همسایه بودن با مناطقی که تازه واقعات مثبت در آنها دیده شده، خطر را برای اطفال ما در فراه بیشتر میکند، هدف ما این است که همه اطفال واکسین شوند تا بتوانیم از شیوع ویروس جلوگیری کنیم.»
فرشته و همکارانش با لبخند به اطفال واکسن میزنند و به مادران اطمینان میدهند که واکسين پولیو از فرزندانشان در برابر این ویروس خطرناک محافظت خواهد کرد.
این واکسیناتور جوان، در حالی که قطرههای واکسین را با دقت در دهان اطفال میریزد، آرزو میکند که روزی هیچ طفلی در افغانستان به این ویروس مبتلا نشود.
فرشته با امید به آینده میگوید: «آرزوی من این است که ویروس پولیو در افغانستان به طور کامل ریشهکن شود و هیچ طفلی به این مرض فلجکننده و خطرناک مبتلا نشود.»
او به این باور است که کار واکسیناتوران در کنار همکاری والدین، میتواند روزی این ویروس را از افغانستان حذف کند.
حضور والدین، بهویژه پدرانی مثل محمد قاسم نیکمل که سه طفل زیر پنج سال خود را از ولسوالی پشت رود به این مرکز آورده، به فرشته و دیگر واکسیناتوران انگیزه میدهد.
محمد قاسم، که فرزندانش را در برابر بیماریهای مختلف از جمله زردی، سرخکان و سیاه سرفه نیز واکسین کرده است، میگوید: «هر بار در زمان معین، اطفال خود را از راه دور به این مرکز صحی میآورم، چون میدانم این واکسینها بهویژه واکسین پولیو، فرزندانم را از خطرات جدی نجات میدهند.»
او با اطمینان میافزاید: «هر پدر و مادری وظیفه دارد از اطفال خود محافظت کند و آنها را واکسین کند تا به پولیو و دیگر امراض مبتلا نشوند، اگر اطفال در زمان مناسب واکسین نشوند، ممکن است به آیندهای تلخ روبرو شوند.»
از دید محمد قاسم، واکسیناتورانی مثل فرشته، قهرمانان واقعی مبارزه با این ویروس هستند؛ او با لبخندی رضایتمندانه از تلاشهای آنان قدردانی میکند و میگوید: «این واکسیناتوران، خط مقدم مبارزه با این ویروس خطرناک هستند، آنها برای نجات فرزندان ما تلاش میکنند و من به آنها افتخار میکنم.»
فرشته و همکارانش با لبخند به اطفال واکسن میزنند و به مادران اطمینان میدهند که واکسين پولیو از فرزندانشان در برابر این ویروس خطرناک محافظت خواهد کرد. . © افغانستان عازی از پولیو/۱۴۰۳/ مرضیه فروتن
در همین حال، داکتر عبدالصمد صیام، مسئول کلینیک ناحیه دوم، در صحبتهایش تأکید میکند که تنها راه جلوگیری از شیوع پولیو در جامعه، واکسین کردن بهموقع اطفال است.
او میگوید: «پولیو یک ویروس بسیار خطرناک است که اطفال را فلج میکند و حتی میتواند جان آنها را بگیرد، این مرض هیچ درمانی ندارد و تنها راه نجات اطفال، واکسین کردن منظم آنها است.»
داکتر صیام نیز، مانند فرشته، نگران افزایش واقعات مثبت پولیو در ولایات همجوار است و تأکید دارد که برای جلوگیری از این مرض باید کمپاینهای واکسین پولیو تقویت شود و همکاری خانوادهها با واکسیناتوران بیشتر شود.
تلاشهای فرشته و واکسیناتوران دیگر، در واقع نمایانگر تعهد و عشق به زندگی است، هر قطره واکسین که به دهان طفلی ریخته میشود، نمایانگر امیدی تازه به آینده است؛ آیندهای که در آن اطفال کشور از خطر این ویروس کشنده در امان باشند و بتوانند با خیالی آسوده و بدون نگرانی از فلج شدن، زندگی کنند.
این داستان تنها روایت تلاش یک واکسیناتور نیست؛ بلکه داستان امید، پشتکار و مبارزه برای آیندهای سالمتر و امنتر برای اطفال افغانستان است.
فرشته و همکارانش، قهرمانان بیادعایی هستند که هر روز در خط مقدم نبرد با پولیو میجنگند، به امید روزی که افغانستان عاری از این ویروس خطرناک باشد.
مرضیه فروتن، افغانستان عاری از پولیو